Wim Kras werd op 5 februari 1944 in Volendam geboren en stond in totaal 16 seizoenen, tussen 1959 en 1974, onder contract bij Volendam. Hierin speelde hij 381 wedstrijden, waarvan 356 in de competitie. Hij scoorde 90 doelpunten in de competitie en staat daarmee op een 5e plaats in de lijst met clubtopscorers aller tijden. Ook speelde hij tussen 1990 en 1991 zes interlands voor Jong Oranje.
Jeugd
Hij groeide, als oudste uit een gezin van acht kinderen, op in de Pastoor van der Weidenstraat. Deze straat was dag en nacht het toneel van veldslagen op voetbalgebied en bleek een kweekvijver voor het eerste elftal van Volendam. Naast Wim Kras kwamen ook Dick Bond (Sport), Hein Jonk (Pinkel) en Jaap Tol (Stijn) er vandaan. Hij vertelde: “Wij voetbalden dag en nacht. Je stond met voetbal op en ging er mee naar bed. Je had in die tijd ook niet veel anders.” Op zijn 12e mocht hij in competitieverband gaan voetballen. Het talent viel meteen op want op zijn 14e speelde hij al bij de junioren waarbij de leeftijd normaal tussen de 15 en 18 jaar lag. Maar de volgende stap die hij maakte, was nog groter, want toen hij net officieel de leeftijd voor een junior had bereikt, haalde trainer Ger Stroker hem in november 1959 reeds bij het eerste elftal dat toen uitkwam in de Eredivisie.
Records
De trainer Ger Stroker kampte met een team in een vormcrisis. Daarom haalde hij 15-jarige Wim Kras bij de selectie omdat die in de jeugd week op week laat zien te blaken van vorm. Op 22 november 1959 debuteerde hij bij het eerste elftal van Volendam in de wedstrijd tegen Ajax. Hij was daarmee de jongste debutant ooit in de Eredivisie. Dat record staat tot op heden nog steeds in de boeken. En zo stond de piepjonge Wim Kras tegenover ervaren krachten als Sjaak Swart, Cees Groot en Co Prins van de latere landskampioen Ajax. Maar ook met de vorm van Wim Kras wist Volendam niet te winnen, want door doelpunten van de broers Cees en Henk Groot verloor Volendam voor ruim 12.000 toeschouwers met 0-3.
Terugkijkend vertelde hij: "Eigenlijk was het niet zo moeilijk om te debuteren, want het waren allemaal Volendammers onder elkaar. Bij andere clubs was dat moeilijker geweest. Ik werd gelijk geaccepteerd. Toch denk ik dat ik eigenlijk te jong was om op die leeftijd in het eerste te komen. Je bent niet volwassen, niet lichamelijk, maar vooral geestelijk niet. Dat laatste is misschien nog wel zo belangrijk. Je bent te jong om alle ervaringen te verwerken. Daarom kreeg ik later ook te maken met een terugslag. Hier op het dorp hielden de supporters namelijk geen rekening met je leeftijd en was ik meteen onderdeel van kritiek. Deed je het goed dan werd je de hemel in geprezen maar o wee als Volendam een slechte wedstrijd speelde en verloor, dan werd je door diezelfde supporters afgebrand.”
In dat eerste seizoen speelde Wim Kras acht wedstrijden. Op 15 mei 1960 vestigde hij nog een record want hij scoorde in een wedstrijd tegen MVV zijn eerste doelpunt, waarmee hij tevens de jongste doelpuntenmaker in de Eredivisie ooit werd (16 jaar en 100 dagen). De wedstrijd eindigde echter in een 1-3 nederlaag. Het povere seizoen had een 17e plaats als resultaat, waardoor Volendam degradeerde, na één seizoen, naar de Eerste Divisie.
24 april 1966, Volendam - Alkmaar (1-1). Wim Kras klimt boven ploeggenoot Dick Bond (Sport) en tegenstander Siem Tijm. Foto Joop van Bilsen, Anefo
8 november 1964, Volendam-Elinkwijk (3-0). Wim Kras in duel met Jan van Tamelen. Foto Jac. de Nijs, Anefo.
12 maart 1967, Holland Sport - Volendam (1-1), Wim Kras in duel met Theo Verlangen.
Verschillende posities
De eerste jaren speelde hij als een echte rechtsbuiten en daarna veelvuldig in de spits. Toch was hij toen al meer een speler van de voorbereiding dan een echte afmaker. Hij was tweebenig en had een goede pass in de benen. Hij wist dat zelf en wilde weg uit de voorhoede. "Ik wilde organiseren, het spel maken. In de voorhoede kwam ik weinig aan de bal. Ik wilde zijn waar de bal was. Niet op een eilandje voetballen." Zijn wens werd vervuld en hij speelde heel wat jaren in een aanvallende rol op het middenveld achter de spitsen Johan Pelk en Jan Bond (Billy). Op deze positie speelde hij zijn beste wedstrijden en wist hij veelvuldig te scoren. Toch moest hij in zijn langdurige carrière veelvuldig terugkeren naar de spitspositie omdat Volendam niet sterk in zijn aanvallers zat en door de leegte die Dick Tol (de Knoest) bij zijn afscheid achterliet. "Ik wilde dat niet graag, maar wat moet je als de club omhoog zit. Ik wist hoe moeilijk het was om, net als Johan Pelk en Jan Bond (Billie), volkomen geïsoleerd in de spits rond te lopen. Knokken voor iedere meter, steeds blijven bewegen, storen en dan een kleine kans op succes. Misschien dat ik daarom die rol op het middenveld zo graag vervulde, om die knapen te helpen."
Hoogtepunten
Zijn mooiste goal scoorde hij volgens zichzelf op het Kasteel tegen Sparta. Geheel tegen de verhouding in kwam Volendam drie minuten voor tijd weer op gelijke hoogte. “Uit een doorkopbal van Jan Bond (Billy) nam ik de bal in één keer op mijn pantoffel, het werd daarmee 1-1. Ik hoor Hans Eijkenbroek, toenmalig international, en verdediger van Sparta nog foeteren na afloop. 'Het is toch wat. Vallen ze één keer aan en scoren ze ook nog.' Een wedstrijd waar hij ook met veel plezier aan terugdenkt, is Feijenoord - Volendam (2-5) op 16 september 1962. "Ik maakte het tweede en derde doelpunt. Bij het tweede doelpunt soleerde ik door de verdediging van Feijenoord en het derde doelpunt maakte ik uit een kopbal van Dick Tol (de Knoest) waarbij ik de bal er in één keer inschoot. Het was een galavoorstelling. Iedere aanval van ons werd een doelpunt. De Feijenoord-supporters begonnen voor ons te klappen."
Voetbalfamilie
Wim Kras kwam niet uit een echte voetbalfamilie. Zijn vader had, met twee van zijn broers, de botter VD150 en viste op het IJsselmeer. Toch heeft hij er, samen met broer Kees, wel een echte voetbalfamilie van gemaakt. Want ook Kees maakte vier seizoenen deel uit van de selectie van Volendam. De zoon van Wim, Wim Kras junior, speelde jaren later ook nog drie seizoenen voor de club. Ruud Kras, de zoon van Kees, speelde betaald voetbal voor verschillende clubs waaronder Volendam, Ajax, Zwolle, Dordrecht en Sparta.
Werkzaam leven
Hij werkte eerst bij het constructiebedrijf van Jan van der Linden in Purmerend en later bij Hein Schilder Bouwbedrijf tot aan zijn pensioen. “Ik stond ’s morgens te schilderen en s’middags mocht ik eerder weg om te trainen. Je had in feite een dubbele taak. Als het koud was, zoals in de winter 62-63, stond je na het werk niet altijd blij op het trainingsveld. Het voetballen was geen goudmijn, maar ik hoefde niet te klussen.”
Jeugdtrainer
Na zijn carrière trainde hij nog enkele jaren de C-junioren van de voetbalclub. Het leek wel of hij zijn jeugdig talent kon overbrengen op die lichting voetballers. Want ook de toen nog jonge Edwin Zoetebier, René Binken, Patrick Leeflang, Hans Bond en Youri Molenaar bereikten uiteindelijk het betaalde voetbal.
15 maart 1970, Elinkwijk-Volendam (0-2). Wim Kras passeert doelman Lelieveld. Wim Kwakman (Ballap) en Arnold Muhren kijken toe. Foto Eric Koch, Anefo.
3 mei 1970, Volendam - Excelsior (1-1).
3 mei 1970, Volendam - Excelsior (1-1).