Frank Kramer had zijn contract met één jaar verlengd. Hij gaf toe als beginnend trainer vorig seizoen fouten te hebben gemaakt. Hij beloofde dit seizoen zich te verbeteren en met zijn ploeg voor het kampioenschap te willen spelen. Een aderlating was het vertrek van Jan Molenaar (Barre) naar Always Forward en dat Klaas Tuijp (Puk) was gestopt. Versterking kreeg het elftal via Rene Tol (Always Forward), Jaap Leeflang (EVC), José Pelk en Carlo Bond (beiden FC Volendam 2). Tijdens de winterstop bivakkeerde Volendam (rkav) op de 5e plaats in de subtop op gepaste afstand van koploper WFC. Daarna was Volendam (rkav) aan een opmars begonnen en in de slotfase van de competitie op 2 punten genaderd van koploper WFC. De thuiswedstrijd op 4 april 1988 stond bol van de spanning en werd gevolgd door vele honderden toeschouwers langs de kant. Volendam (rkav) kwam niet verder dan 1-1 en daarmee bleef de achterstand gehandhaafd. Op de laatste speeldag moest Volendam de 2 punten (doelsaldo +11) achterstand op de koploper WFC (doelsaldo +18 doelpunten) nog goedmaken. WFC speelde tegen West-Frisia thuis en won in een zenuwslopende wedstrijd met 1-0 en promoveerde, na een afwezigheid van 67 jaar, naar de 1e klasse. Volendam (rkav) kwam niet verder dan 1-1 thuis tegen Zeevogels en zag zijn missie mislukt. Frank Kramer had van te voren bekend gemaakt dat als er geen promotie volgde, hij zou stoppen. En dat gebeurde dus.
|