Fred André werd geboren op 31 mei 1941 in Haarlem. Hij kwam medio 1976, in zijn nadagen, op 35-jarige leeftijd van Telstar naar Volendam. Daar speelde hij tot 1979 drie seizoenen in Volendamse dienst. Op 22 augustus 1976 maakte hij zijn debuut in het elftal van Volendam. Hij maakte in dat seizoen de vijfde promotie mee naar de Eredivisie. In de twee volgende jaren was hij een rotsvaste schakel in het laatste lijn van Volendam. Een karaktervoetballer die het woord 'opgeven' niet in zijn woordenboek had staan. Hij kwam in zijn Volendam periode tot 88 wedstrijden, waarvan 74 in de competitie, waarin hij 4 keer scoorde. Direct nadat hij in 1979 definitief gestopt was, trad hij bij Volendam vast in dienst als assistent-trainer, onder Henk Ellens, en als jeugdtrainer. Dat zou hij tot 1981 blijven. In de jaren daarna zou hij hoofdtrainer worden van diverse amateurclubs en van zijn grote liefde Telstar. De zondagamateurs van Volendam was in 2004 zijn laatste klus.
Telstar icoon
Omdat zijn ouders verhuisde van Haarlem naar Velsen-Noord, werd de jonge Fred André lid van VVB dat later opging in de voetbalvereniging Velsenoord. Op 19-jarige leeftijd, in 1960, stapte hij over naar VSV, ten zuiden van het Noordzeekanaal, dat toen profspelers onder contract had. Omdat hij met het Nederlands elftal de Olympische Spelen van Tokio in 1964 wilde halen, bleef hij amateur. Dat mislukte, waarna hij op zijn 22ste in 1963 semiprof werd bij Telstar, een club die tot stand kwam door een fusie van VSV met Stormvogels in IJmuiden. In het jaar dat hij in het eerste elftal van Telstar kwam, promoveerde de club uit Velsen prompt naar de Eredivisie. Daarna zou hij dertien seizoenen, tot 1976, bij Telstar op het allerhoogste niveau actief zijn en stond hij als centrale verdediger tegenover spelers als Cruijff, Kindvall en Van der Kuijlen. Hij was het toonbeeld van onverzettelijkheid van de Witte Leeuwen, zoals de bijnaam van Telstar luidde. Hij was een lokale held die de club trouw bleef en een transfer naar Ajax weigerde omdat hij zijn baan als loodgieter bij Hoogovens niet wilde opgeven. Hij maakte nooit ruzie. Dat hij uiteindelijk toch een aanvaring met toenmalig Telstar-voorzitter Ton Zwikstra kreeg over een contractverlenging, had te maken met een salarisverlaging van tweeduizend gulden (circa 900 euro). Hij vertrok daarom naar Volendam. Telstar degradeerde in 1978 naar de Eerste Divisie, waar de club nu al bijna dertig jaar in de anonimiteit speelt.
Hoofdtrainer
Na zijn periode als assistent-trainer bij Volendam, vertrok hij medio 1981 naar Zandvoortmeeuwen en RKVV DEM. Daarna was hij tussen 1983 en 1987 hoofdtrainer van Telstar. Vervolgens keerde hij terug in het amateurvoetbal, waar hij trainer was van onder meer HBC, Lisse, KDO en NFC. In 2004 stopte hij definitief toen hij trainer was van de zondagamateurs van Volendam. Na zijn vertrek bij Hoogovens als loodgieter, had hij een sportzaak in Beverwijk en was bedrijfsmanager bij een schoenenzaak. Hij overleed op 24 januari 2017 op 75-jarige leeftijd in een verzorgingstehuis in Haarlem. Hij was toen al enige tijd ziek.