Klasse Hoofdklasse A
Plaats 7
Trainer Berry Smit

Terugblik

Het was het laatste seizoen van trainer Berry Smit. Ondanks het verlies van zijn veel scorende spits Kees Tol (Pier) was zijn selectie sterker geworden door de komst van: Jan Visscher (Spakenburg) en Jaap ‘Vlugge’ Molenaar, Ron Keizer, Frank Tuyp, Tom Molenaar (allen FC Volendam). De 7e plaats in de eindrangschikking kon niet los worden gezien van de terugkeer van Jaap ‘Vlugge’ Molenaar op het oude nest. Hij koos in de zomer van 2009 voor een kans bij de profs, maar leverde zijn contract halverwege in, omdat hij zich verveelde in de vrije tijd die hij genoot. Hij schoot het gehele seizoen met scherp en werd topscorer van de hoofdklasse A met 25 doelpunten. Ook Robert Mühren draaide een prima seizoen en deed van zich spreken met 17 doelpunten.

Sinds dit seizoen was de Hoofdklasse niet meer het hoogste niveau voor amateurvoetbal binnen Nederland. Dat was de Topklasse geworden. Doordat Quick Boys en VV Noordwijk op evenveel punten eindigde en het doelsaldo niet doorslaggevend was, moest er een beslissingswedstrijd komen om te bepalen wie er kampioen werd van de Hoofdklasse A. De winnaar van deze wedstrijd zou vervolgens promoveren naar de Topklasse. De verliezer zou dan nacompetitie spelen om op die manier alsnog te kunnen promoveren. Noordwijk werd kampioen door met 1-0 te winnen en gepromoveerde. Het lukte Quick Boys ook niet om via nacompetitie te promoveren.
 

Boven vlnr. Jan Visscher, Robert Mühren, Kees Visscher, Jim Schilder, Arjan Koehoorn, Michel Hassing, Ben Zwarthoed (de Beer), Pieter Jonk (Peterolie), Leon Tol (Bolle), xxx, Kees Zwarthoed (Jansen), Kees Tol. Midden vlnr. Berry Smit (trainer), Robert Molenaar, Sijmen Tol, Robert Plat (Worst), Henk Kluessien, Kees Tol (Klies), Dick Zwarthoed, Ron Keizer, Jan Smit (Pitjes), Rachid el Yacobi, Casper Smit (keeperstrainer). Beneden vlnr. Piet Jonk, Angelique Lenior (fysiotherapeut), Cees Sul, Jaap ‘Vlugge’ Molenaar, Nick Molenaar, xxx, Kees Jonk, Martin Tol, Robin Mooijer, Nick Tuijp, Frans Jonker en Piet Veerman (Rus).


Eindstand


Nr. Club GS W G V PTN DV DT
1. Quick Boys Beslissingswedstrijd 26 17 7 2 58 64 25
2. Noordwijk Beslissingswedstrijd 26 18 4 4 58 57 24
3. Young Boys 26 16 3 7 48 58 34
4. Scheveningen 26 13 7 6 46 47 28
5. Excelsior M 26 13 6 7 45 51 39
6. Odin'59 26 13 5 8 39 40 29
7. Volendam (rkav) 26 10 4 12 34 52 54
8. Voorschoten '97 26 9 5 12 32 32 49
9. Ter Leede 26 8 6 12 30 28 51
10. Jodan Boys 26 8 5 13 29 35 45
11. Zwaluwen'30 Nacompetitie 26 7 6 13 27 36 45
12. Huizen Nacompetitie 26 6 5 15 20 38 54
13. Swift Degradatie 26 5 2 19 17 28 64
14. Vitesse Delft Degradatie 26 5 3 18 16 28 53

11 december 2010, Volendam (rkav) – Zwaluwen’30 (1-1). Robert Mühren controleert de bal met dorpsgenoot en Zwaluwen-verdediger Nico Keijzer in de buurt. Op de achtergrond volgt Kees Visscher de verrichtingen van zijn ploeggenoot. Foto Iwan Lautenschutz.


22 januari 2011, Volendam (rkav) – Swift (5-1). Jaap ‘Vlugge’ Molenaar op weg naar zijn 3e doelpunt van die middag. Foto Iwan Lautenschutz.



Ben Zwarthoed (speler van 1999-2011)
Tussen de jaren 1999 en 2011 was Ben Zwarthoed (de Beer) altijd één van de meest in het oog springende spelers. Hij was groot, fysiek sterk, moeilijk van de bal te krijgen en een goede kopper. Maar bovenal bezat hij als aanvaller de kwaliteit om op het juiste moment op de juiste plaats te staan.

In zijn jeugdjaren voetbalde hij altijd in de selectie-elftallen van Volendam. Terugkijkend vertelde hij: “Het eerste jaar steeds bij de AV, de amateurs. Het tweede jaar steeds bij de FC. Elk seizoen was ik topscorer van mijn elftal. In de A-junioren bij de AV kreeg ik ruzie met de trainer. Je bent jong en puberaal. Ik zal niet zeggen dat het de trainer zijn schuld was, ik was zelf namelijk ook niet zo lekker. Samen met nog een paar jongens ben ik weggestuurd. Ik had er toen helemaal geen zin meer in. Na twee, drie weken belde Nico van Dijk me op. Hij vroeg of ik interesse had om met het tweede van de zaterdag amateurs mee te trainen. Ik was precies 17 jaar geworden, eigenlijk te jong voor de senioren. Maar ik wilde het graag proberen. Nog twee weken later trainde ik met het eerste mee. Weer een paar weken later mocht ik als invaller meedoen. Vervolgens kreeg ik een basisplaats, waarbij ik in de tweede helft vervangen werd door Jaap Kes”.

n het jaar 2002, toen promotie naar de amateur hoofdklasse werd afgedwongen, speelde hij als 19-jarige een ijzersterk seizoen. Zijn spel en scorend vermogen viel op bij FC Utrecht en FC Volendam. “Bij Utrecht heb ik nog een proefwedstrijd meegedaan en door FC Volendam werd ik benaderd om met het tweede mee te trainen. Bij Jong Volendam heb ik drie keer getraind en een oefenwedstrijd gespeeld. Daar bleef het echter bij. Ik liet mijn hoofd niet op hol brengen door de belangstelling vanuit het betaalde voetbal. De zaterdag amateurs gingen altijd voor. Ik ging mijn leven ook niet anders inrichten, omdat er misschien een kans bestond dat ik bij een betaalde club kon voetballen. Stelde je voor dat ik jarenlang alles had afgestemd op een mogelijke carrière in het betaalde voetbal en het lukte niet. Dan keek ik niet met een prettig gevoel terug op mijn jeugd. Ik heb mijn leven er nooit op aangepast.”

Bij het hoogste zaterdag seniorenteam leerde hij pas echt voetballen. “In de jeugd leer je standaard dingetjes die vooral op techniek gebaseerd zijn. Zoals het kaatsen met de bal. Bij de zaterdag amateurs leerde je veel meer het inzicht en de tactiek. Hoe je moest lopen, waar je moest staan. Als jongetje van 17 stond ik ineens tussen spelers van 25 en ouder met veel meer ervaring. Als je daar de bal aannam, kreeg je een trap op je enkels, bij de jeugd kon je drie keer rondkijken. Je moest veel sneller handelen. Ik had mazzel dat ik in de beginjaren met René Binken speelde. Hij stuurde de hele ploeg. Als je vanaf de kant keek, vroeg je je soms af wat hij deed, maar ondertussen zorgde hij er wel voor dat de hele ploeg op de juiste plek stond”. Naast zijn sterke punten zag hij ook dat hij beperkingen had. “Ik moest het niet van mijn techniek hebben. Ze moesten niet van mij verwachten dat ze de bal aan me gaven, dat ik dan tien mannetjes passeerde en dan ook nog eens een doelpunt maakte. Die tien mannetjes waren een groot probleem”.

In het seizoen 2009-2010 kampte hij na de winterstop met rugproblemen. Hij moest noodgedwongen aan de kant blijven. Hij had twee beginnende hernia’s en kon daardoor 5 maanden niets doen. Ook geen werk. Hij kon in die periode alleen maar liggen en wat lopen. Het herstelde maar de kwaal kon volgens de dokter weer terugkomen. Met het oog op zijn werk wilde hij echter geen risico lopen. In het seizoen 2010-2011 maakte hij weer deel van de selectie, maar het fysieke ongemak deed hem toch besluiten om aan het einde van het seizoen te stoppen met voetballen.