Jan Schilder, beter bekend als Jintje Koles, werd geboren op 24 januari 1938 in de Kathammerstraat van Volendam. Hij speelde 214 wedstrijden, waarvan 192 in de competitie, voor Volendam in de seizoenen tussen 1955 en 1965. Hij maakte zijn debuut op 8 januari 1956 in de thuiswedstrijd tegen Oosterparkers. Vanaf het seizoen daarna was hij vaste basiskracht en maakte hij onderdeel uit van het beroemde elftal dat in 1958 de bekerfinale haalde en de eerste promotie naar de Eredivisie in 1959 bewerkstelligde. Hij was een terriër op het middenveld. Klein van stuk maar met een ongelooflijke winnersmentaliteit. Hij ploegde, bij wijze van spreken, het hele veld om en je kwam hem '5 keer' tegen. Mede door zijn felheid was er altijd strijd in de wedstrijden dat hij meespeelde. Hij was belangrijk in een team dat in die tijd 5-2-3 (stopperspil-systeem) speelde, waarbij de twee middenvelders als een 'stofzuiger' de achterhoede moesten ontzien. Ooit vloog hij in een wedstrijd tegen Leeuwarden bijna de scheidsrechter aan, omdat deze floot voor strafschop nadat hij in een fel duel met de arm op de bal gevallen was.
Vissersknecht
Hij kwam uit een gezin van 12 kinderen en moest al jong meewerken op de botter VD93 van zijn vader Klaas Schilder (Koles) om de kost te verdienen. Ook in de eerste jaren van zijn actieve voetbalcarriere was hij nog visser. En dat betekende zondagnacht heel vroeg weg, later in de week even terug en vervolgens meteen weer het IJsselmeer op. Als Jintje kon, dan kwam hij trainen, en anders dus niet. Maar tijdens de wedstrijden stond-ie er. Hij had altijd een bal ('een afdankertje van de voetbalclub') mee aan boord en liep daarmee voortdurend te 'jongleren'. Hij vertelde: "Door de bal constant korte tikjes te geven, kreeg ik de bal 'aan een touwtje'". Zijn vader is er dikwijls gek van geworden en dreigde hem aan wal te laten als dat gedonder met die bal niet over was.
IJscoman
Na zijn beroep als visser heeft hij nog vele ambachten beoefend. Zo was hij o.a. elektricien, handelde hij in antiek en meubels maar de inwoners uit Volendam, jong en oud, herinneren hem toch vooral als Jintje de ijscoman. Hij stond bekend om zijn vrijgevigheid, want ook kinderen zonder geld op zak liet hij niet gaan zonder ijsje. Als ijscoman was hij ook niet bang. Hij stond in de jaren negentig, in de succesvolle Eredivisiejaren, altijd met zijn ijscokar bij het uitvak van het stadion. Menigmaal dreigden de harde kernen van Ajax en Den Haag zijn ijscokar omver te gooien. Toch wist hij, elke keer weer, de boel te sussen en verleidde ze vervolgens tot het kopen van een ijsje, met de tekst: "IJs is altijd beter dan drugs en drank. Als jullie nu een ijsje nemen, krijgen jullie er na de wedstrijd nog een gratis als jullie winnen.” Het werkte want hij verkocht er honderden. Standaard om 16:10, 5 minuten voor het einde van de wedstrijd, pakte hij in en verliet het ‘strijdtoneel’ om naar huis te gaan. Op 27 juli 2018 overleed Jintje Koles op de leeftijd van 80 jaar. Bij menig Volendammer verschijnt een glimlach om de mond wanneer ze aan hem, als voetballer en mens, terugdenken.
16 april 1961, Volewijckers - Volendam (1-3). Keeper Jaap Keizer (Aaltje) krijgt ondersteuning van Jintje Schilder (Koles) voordat Piet Boogaard gevaarlijk kan worden. Foto Wim van Rossem, Anefo.
24 september 1961, Ajax-Volendam (uitslag 9-1). Jintje Schilder (Koles) in duel met Donald Feldman.
Jintje Schilder (Koles) met Henk Jonk (Spijker) in het seizoen 1957-1958.