Zonneveld, Cor

Zonneveld, Cor

Cor Zonneveld werd geboren op 1 maart 1954 en speelde 55 competitiewedstrijden voor Volendam in de seizoenen tussen 1976 en 1979, waarin hij 12 keer scoorde. Ook scoorde hij 4 doelpunten in de nacompetitie van 1977 waarin promotie werd afgedwongen. Sommige spelers blijven duidelijker bij dan anderen, zelfs als ze maar een korte periode in het eerste van Volendam hebben gevoetbald. Cor Zonneveld was zo'n speler. Zijn karakteristieke baard, inzet en bezieling maakten dat hij indertijd een meer dan gemiddelde indruk achterliet. En iedereen herinnert hem natuurlijk van zijn schijnbeweging om net te doen alsof hij de bal van de grond pakte. Helaas heeft het Volendam-publiek niet lang kunnen genieten van de begeesterde aanvaller. Een hardnekkige rugblessure maakte een eind aan zijn betaalde voetbalcarriere.

Eerste jaren
In tegenstelling tot wat velen denken is hij niet afkomstig uit Marken. Hij is geboren en getogen in Monnickendam waar hij van zijn tiende tot zijn zeventiende bij de plaatselijke voetbalvereniging speelde. In 1971 kreeg hij de mogelijkheid om voor het Amsterdamse De Volewijckers uit te komen, dat toen nog in het betaalde voetbal speelde. Hij greep deze kans met beide handen. "We speelden in sportpark De Banne in Amsterdam-Noord. Er zaten vijf jongens uit Monnickendam bij het eerste van De Volewijckers. Arnold van Haren - de schoonvader van Frank de Boer, keeper Herman de Vries, Bert Binken - die vroeger ook nog bij de Volendamjeugd heeft gespeeld, Wim Richelman en ikzelf". Het was tevens de periode van de oliecrisis. "In 1972 hadden we door de olieschaarste de autoloze zondagen. Daarom werden we met een busje opgehaald, want we moesten toch voetballen". Na twee jaar werd De Volewijckers opgeslokt door FC Amsterdam. "Bert en ik kregen een aanbieding van FC Amsterdam. Deze was echter zo laag dat we er niet op in wilden gaan. Bert ging daarom samen met de andere Monnickendammers naar DRC in Durgerdam. Ik ging naar Marken, dat net was gepromoveerd naar de tweede klasse". Met Marken promoveerde hij direkt naar de eerste klasse van het zaterdagvoetbal. Daar werd hij in zijn tweede seizoen topscorer van alle zaterdag eersteklassers.

Volendam
Dit was het moment waarop Hein Schilder (Madoet) namens Volendam aanklopte bij de inmiddels naar Marken verhuisde Monnickendammer. De verdere onderhandelingen werden gevoerd door Joop Brand. Een overeenkomst werd bereikt en in 1976 kwam de 22-jarige Cor Zonneveld bij FC Volendam voetballen. "We deden redelijk mee in de Eerste Divisie, maar echt overtuigend ging het niet. In de laatste periode begon het ineens te draaien. Toen leefde het allemaal weer. We wonnen een periodetitel en mochten meedoen met de nacompetitie". Volendam won de nacompetitie en promoveerde naar de Eredivisie. Met 14 doelpunten had Cor Zonneveld een niet onaanzienlijke bijdrage geleverd aan de successen.

Rugklachten
"In de Eredivisie kregen we er een heleboel spelers bij, zoals Fred André, Hans Mol, Kees Guyt, Johnny van Wensveen, Theo Vonk, Paul Bijvanck en Dick Helling. Als elftal behaalden we goede resultaten, maar voor mij was het vallen en opstaan. Ik kreeg problemen met mijn rug". De rugklachten dwongen hem uiteindelijk om te stoppen met betaald voetbal. In zijn eerste Eredivisiejaar kwam hij, ondanks het missen van de meeste wedstrijden, toch nog twee keer tot scoren. In zijn tweede Eredivisiejaar kwam hij nauwelijks aan spelen toe. "Ik werd goed begeleid door dokter Duin en fysiotherapeut Rob Douw. We hebben van alles geprobeerd maar het mocht niet baten. In Alkmaar werd mijn rug gekraakt. Op zaterdagen ging ik naar Nijmegen voor een acupunctuurbehandeling. Maar de klachten bleven terugkomen als ik veel trainde. Ik ging er mank van lopen". Het betekende het einde van zijn voetballoopbaan bij Volendam.

Schijnbeweging
Een van de acties waarmee Cor Zonneveld de tegenstanders wist te misleiden en het publiek wist te vermaken zagen we later terug bij Frank Kramer: het befaamde bukken naar de bal om hem zogenaamd op te pakken en direkt daarna bij de tegenstander weg te sprinten. Hij had er regelmatig succes mee. "Ik kan me de bekerwedstrijd thuis tegen Feijenoord nog goed herinneren. Bij Feijenoord speelden o.a. Wim Rijsbergen en Aad Mansveld. Ik passeerde Mansveld met die beweging en gaf vervolgens een voorzet. Hieruit scoorde Keje Molenaar waardoor we met 1-0 wonnen". Als klein ventje probeerde hij zijn vriendjes op het schoolplein hiermee te verrassen. "Als zo'n grap lukt ga je er mee door. Niet alle scheidsrechters waren er van gediend. Soms werd er gefloten vanwege spelbederf. Bij Veendam uit heb ik zelfs een gele kaart gekregen toen ik deed alsof ik de bal wilde oppakken".

Terug naar Marken
Na zijn vertrek bij Volendam ging hij terug naar zijn oude club Marken. "Ik weet niet of het nu nog zo is, maar in die tijd mocht je alleen bij je oude amateurclub spelen als je bij een betaalde club vandaan kwam. Marken is een leuke vereniging, sfeervol. Er stonden toen alleen echte Markers in het elftal. Dat is nu wel anders". Hij draaide opnieuw een heel goed seizoen en andermaal werd er van Volendam-zijde geinformeerd of hij interesse had om het weer te proberen. "Ik heb nee gezegd omdat ik het zelf niet aandurfde. Ik was bang dat de klachten terug zouden komen".

Monnickendam
Na dit ene seizoen bij Marken volgden er twee jaar bij het zondagteam van Monnickendam. "Vervolgens ben ik als trainer/speler naar de zaterdag gegaan. Door twee promoties kwamen we in de 4e klasse van de KNVB. Toen begon ik weer te sukkelen. Het bleek dat ik een versleten knie had. Mogelijk werden de rugklachten daar ook door veroorzaakt. Na een behoorlijke operatie ging het goed met mijn knie. Daarna kwamen de problemen met mijn andere knie. Toen vond ik het welletjes". Bij de zaterdag was hij met 42 doelpunten topscorer van Waterland. Hij stopte als aktief voetballer, maar bleef wel nauw betrokken bij Monnickendam. Hetzij als leider, als bestuurslid of als trainer. "Ik heb een prachtige tijd gehad bij Volendam. Sommigen waren een beetje gek, maar wel erg leuk. Leider Jaap Smit (Jut), terreinknecht Jaap Jonk en onze masseur. En niet te vergeten de promotie met de botter over de dijk. Dat zijn dingen om nooit te vergeten".
 

Cor Zonneveld in aktie tegen VVV op 21 augustus 1977 (uitslag 2-0). Foto: Piet van der Klooster, VI