| Klasse | 3e klasse A |
|---|---|
| Plaats | 1 |
| Trainer | Kees Kick |
| Terugblik | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Trainer Kees Kick had dit seizoen zijn zaakjes voor elkaar. Dit kwam mede door het spelersmateriaal. Spelers als Wim Kwakman (Ballap), Jan Molenaar (Barre) en Cor Mooijer kwamen uit het betaalde voetbal en waren perfect op elkaar ingespeeld en gedisciplineerd. Kees Kick vertelde daarover: ”We hadden nauwelijks blessures en schorsingen. Dat betekende dat ik nooit hoefde te forceren en precies wist wat er moest gebeuren. Ik maakte vooral plezier en dat schiep een band met de spelers. Als dat het geval is dan kun op het juiste moment ook bikkelhard zijn. En kende alle smoezen al. Het zei dat ook tegen de jongens. Doe dat nou niet, want ik heb het verzinnen van smoezen uitgevonden. Dat konden ze waarderen. Ik toonde interesse in spelers en voelde ook aan wanneer ik wat losser moest zijn in mijn aanpak. Ik heb er ook nooit een probleem van gemaakt dat alle Volendammers op vrijdag in de zaal voetbalden. Dat is alleen maar tikwerk. Prachtig toch? Ik liet dat lekker gaan.” Toch was de start van de competitie stroef, en lange tijd leek het erop dat SVW’27 met de hoofdprijs zou gaan strijken, maar de eindsprint van Volendam (rkav) was formidabel. De beloning kwam op 4 mei 1986 toen in een zenuwslopende wedstrijd directe concurrent SVW’27 met 1-0 werd verslagen. Dick Kes was de matchwinner. Trainer Kees Kick werd op de schouders genomen, maar na afloop van het kampioensfeest in de kantine ging het gruwelijk fout. De 50-jarige Kees Kick dronk geen druppel alcohol, maar op de terugweg verongelukte hij in een flauwe bocht op de N247. Waarschijnlijk in zijn euforie gewoon te hard gereden. Hij overleefde ternauwernood maar het was wel het einde van zijn trainersbestaan. |
Staand vlnr. Jaap Veerman (Kalf), André Boogaard, Gerard Kwakman, Jan Molenaar (Barre), Dick Kes, Harry Zwarthoed, Frank Schilder (Bibber), Jan Burger, Kees de Koning, Rein van Lier (verzorger), Kees Kick (trainer). Gehurkt Klaas Smit, Ruud Plat (Worst), Wim Kwakman (Ballap), Casper Smit, Jan Koopman, Theo Mooijer en Henk de Geus.
Eindstand
| Nr. | Club | GS | W | G | V | PTN | DV | DT | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Volendam (rkav) | Promotie | 22 | 14 | 5 | 3 | 33 | 44 | 17 |
| 2. | SVW'27 | 22 | 11 | 6 | 5 | 28 | 35 | 24 | |
| 3. | Alcmaria Victrix | 22 | 10 | 6 | 6 | 26 | 43 | 31 | |
| 4. | HSV | 22 | 8 | 7 | 7 | 23 | 34 | 33 | |
| 5. | LSVV | 22 | 8 | 7 | 7 | 23 | 37 | 39 | |
| 6. | West Frisia | 22 | 5 | 11 | 6 | 21 | 34 | 34 | |
| 7. | KGB | 22 | 8 | 5 | 9 | 21 | 25 | 26 | |
| 8. | Zandvoortmeeuwen | 22 | 7 | 6 | 9 | 20 | 28 | 36 | |
| 9. | WGW | 22 | 7 | 5 | 10 | 19 | 28 | 31 | |
| 10. | DTS | 22 | 6 | 7 | 9 | 19 | 24 | 28 | |
| 11. | De Valken | Degradatie | 22 | 4 | 11 | 7 | 19 | 19 | 26 |
| 12. | SRC | Degradatie | 22 | 4 | 4 | 14 | 12 | 23 | 49 |
4 mei 1986, Volendam (rkav) - SVW'27 (1-0). Feest op het veld vanwege het behaalde kampioen na winst op de directe concurrent.
 Klaas Schilder (speler tussen 1977-1985)Klaas Schilder, bijgenaamd ‘de Beer’, was een talentvolle speler in de jeugd die uiteindelijk terecht kwam in het 3e elftal, destijds het hoogste amateurelftal van de voetbalclub. Toen in 1977 de proftak en de amateurtak van elkaar gescheiden werden, ging hij spelen voor het eerste zondagelftal van de amateurs. Hij maakte de opmars mee van de 4e klasse naar de 2e klasse. Hij won in die periode, met een geweldige lichting, tweemaal de Districtsbeker en eenmaal de Landelijke Beker voor zondagamateurs. Ook bij legendarische bekerwedstrijden tegen de profclubs Wageningen en NEC stond hij in de basis. Toen hij in 1985 stopte met actief voetballen, werd hij de grote ‘regelneef’ en bleek zijn commercieel talent. Bij de amateurs was hij intensief betrokken bij de totstandkoming van de nieuwe accommodatie. Van spijker tot baksteen, van cateraar tot stukadoor, hij regelde dat de sponsoring aanwezig was. In oktober 1998 werd hij gevraag om bij de FC Volendam aan de slag te gaan. Hij stopte met zijn baan als schilder en werd onderdeel van commerciële team. Hij regelde shirtreclame, skyboxen, evenementen en reclameboarding. Bij zijn aanstelling verkeerde de club in grote financiële problemen. Er werd met een reddingsactie en een grote loterij (80.000 loten á vijf euro) samen bijna één miljoen opgehaald. Zestig, zeventig uur werken in de week was voor hem normaal. Sportief moest er eerst een stap terug worden gedaan, maar vanaf 2003 ging het sportief daarna weer beter. Daarna werd het voor hem gemakkelijker om nieuwe sponsors aantrekken, want in een club die failliet dreigde te gaan, stak men geen geld. In december 2020 was hij 22 jaar werkzaam bij FC Volendam als lid van het commerciële team. Hij werd in die periode thuis verrast door bestuurslid Jan Smit en benoemd tot erelid van FC Volendam. De uitreiking van de oorkonde werd een moment van een lach met een traan. Terugkijkend: “ Ik had overal kippenvel. Er zijn niet veel ereleden bij de FC en dit geeft veel waardering voor wat ik heb gedaan. Je hebt allemaal wel eens een schouderklopje nodig. Toch valt erelidmaatschap in het niet bij het overlijden van mijn 32-jarige zoon Jack in juni 2019. Hij kreeg darmkanker met uitzaaiingen. Onze wereld stortte in. Toen hij aan zijn chemo begon, kreeg ik twee lichte herseninfarcten. Stress wellicht. Gelukkig heb ik er geen grote schade aan overgehouden. Jack is na elf maanden na een vreselijk ziekbed overleden, het allerergste wat je als ouders kan overkomen. Ik ging in die periode met pensioen, maar het bestuur vroeg me of ik toch wat hand- en spandiensten wilde verrichten. Mijn neuroloog vond het een goed idee, als ik weer wat om handen had. Ik zat maar wat op de bank. Zo ben ik weer terug bij de club gekomen.’’ |
|---|