Maurice Buys werd geboren op 4 juni 1980 in Volendam. Hij is de zoon van Henk Buys (Pan) en moeder Annie Karregat (Po). Hij meldde zich op 6-jarige leeftijd bij de amateurs van Volendam. Vanaf de E-pupillen doorliep hij alle selectie elftallen, waarna hij debuteerde op 26 februari 2000 in het eerste van FC Volendam uit bij FC Zwolle. Het was een debuut zoals vele spelers zich wensen. Hij scoorde de 2-1, waarna Volendam met een 2-2 huiswaarts keerde. Uiteindelijk zou hij contractspeler bij Volendam blijven tot het seizoen 2004-2005. Hij speelde in die periode 177 wedstrijden in het eerste elftal, waarvan 138 in de competitie. Hij scoorde daarin 54 doelpunten.
Naast een hard schot bezat de 1.90 m lange middenvelder een goede pass, technische balvaardigheid en was hij op meerdere plaatsen inzetbaar. Hij was in die jaren de onbetwiste spelmaker met die prachtige vrije trap. Een echte nummer 10. Alleen met het hoofd scoorde hij relatief weinig. Toch was hij nooit helemaal onomstreden, want hij oogde soms laconiek, nonchalant en gemakzuchtig. Hij kreeg het ‘etiket’ van: ‘hij kan veel, maar mist iets. Is hij wel Eredivisiewaardig?’ Hij dacht voornamelijk vooruit en dat konden zijn trainers niet altijd waarderen.
Hoogtepunt
Terugkijkend: “Ik begon in de Eerste Divisie, toen Volendam bijna failliet was. We hadden een selectie met amateurs en wat jeugdspelers. Elk jaar haalden we de nacompetitie totdat we, na drie seizoenen, naar de Eredivisie promoveerden. Het was op donderdagmiddag, prachtig weer en alles klopte gewoon. Daar werd ik, als middenvelder, topscoorder van Volendam. Ik merkte wel dat daar mijn lat lag, al had ik al die jaren de grens opgezocht. Die promotie in 2003, was het mooiste wat ik heb meegemaakt. We speelden thuis, het stadion was wel twee keer uitverkocht en we gingen uiteindelijk met de kar over De Dijk. Ik denk dat er wel tienduizend mensen stonden. Het hele dorp was uitgelopen. Echt onbetaalbaar. Vanaf de plek waar toen nog café De Joppekop zat, begon het feest. Rijen dik stonden de mensen opgesteld. Op de daken, in lantaarnpalen, legendarisch. Dat vergeet je niet. Echt het mooiste wat je kunt meemaken als voetballer.”
Vertrek
In 2004 kreeg hij via Marcel Brands een aanbieding van eredivisieclub RKC, waar Martin Jol trainer was. Eddy Putter had eerder de overstap naar Waalwijk gemaakt. FC Volendam vroeg echter een te hoge afkoopsom voor zijn doorlopende contract. “Ik raakte toen teleurgesteld in Volendam, want ik had er mijn leven lang gespeeld. Nu werd mij geen transfer gegund. Henk Kras vroeg een prijs die helemaal niet reëel was. Het gaf een knak, en ik had zoiets van: ‘hier teken ik nooit meer bij’. Ik heb in maart 2005 nog wel een gesprek gehad over contractverlening, maar het vuurtje was gedoofd. Ik kon me nog maar moeilijk motiveren en speelde daarom een slechte nacompetitie”.
Toen Helmond Sport hem in 2005 na afloop van zijn contract wilde overnemen, vertrok hij daarom alsnog naar Noord-Brabant. Daar draaide hij een goed seizoen met de vierde plaats als eindklassering. In het daarop volgende seizoen wist de nieuwe trainer Gerald Vanenburg geen team meer te smeden van Helmond Sport. Een desastreuze 19e plaats werd behaald en hij zat op de bank. „Vanenburg nam een blik Brazilianen mee uit z’n netwerk en zei direct in het begin: ’ik heb je nog nooit zien spelen, maar je komt niet in mijn plannen voor’. Ik counterde nog: ’dat is ook knap als je me nog nooit hebt zien spelen’. Ik wilde zijn ongelijk nog bewijzen, trainde zo hard ik kon, maar het mocht niet baten. Voetbal is wat dat betreft gewoon mensenhandel. Als de trainer het in je ziet zitten, heb je mazzel en anders ruilen ze je weer in voor iemand anders.” Daarom vroeg hij tot het einde van de competitie verhuurd te worden aan Telstar. “Van mijn laatste wedstrijd bij Telstar herinner ik me weinig. Het zal een weinig memorabele wedstrijd zijn geweest, anders had ik het wel onthouden." Die laatste wedstrijd speelde Telstar tegen Zwolle, en de club verloor met 2-1. Hij werd in de 69e minuut vervangen.
6 juni 2003, Volendam - Emmen (2-0) - Nacompetitie. Maurice Buijs scoort uit een vrije trap de openingstreffer.
21 april 2002, Volendam - Haarlem (2-1). Maurice Buys kapt Sijmen Tol uit.
15 augustus 2004, Volendam - Cambuur (4-0). Maurice Buijs scoort het eerste doelpunt uit een vrije trap.
15 februari 2004, Volendam - Ajax (0-2). Maurice Buys in duel met de op die dag debuterende Thomas Vermaelen.
Zaalvoetbal
In het seizoen 2007-2008 hield hij zijn conditie op peil door mee te trainen bij Volendam. De ploeg van Stanley Menzo draaide dit seizoen zo goed dat het met een kampioenschap werd afgesloten en hij niet meer in beeld kwam. Hij besloot toen om, op 27-jarige leeftijd, zich op zijn maatschappelijke carrière als belastingadviseur en aankomend accountant bij NBC Roemburg te richten.
In zijn vrije tijd wilde hij wel actief blijven als voetballer. Hij koos voor de zaal bij ZVV Volendam. Hij begon aanvankelijk in het vierde van ZVV Volendam. Zijn technische kwaliteiten waren natuurlijk bekend. Het was daarom niet vreemd dat teamleider Jan Kwakman (Bami) hem graag wilde hebben bij zijn hoofdmacht, spelend op het hoogste niveau in de Eredivisie. Hij was teveel liefhebber om dit verzoek naast zich neer te leggen. “Ik had in de zaal nog alle plezier, vooral ook omdat het op hoog niveau was. Ik genoot ervan en haalde er veel voldoening uit."
Op 38-jarige leeftijd, in 2018, hield hij het na 10 jaar in de zaal voor gezien om zich volledig te kunnen focussen op zijn maatschappelijke carrière bij NBC Roemburg, waar hij inmiddels zijn accountancy studie had afgerond. Het was een afscheid met een bronzen randje, omdat de zaalvoetballers dat seizoen de grote verrassing werden in de Eredivisie en de competitie afsloten na een drietal spannende play-off wedstrijden waarin ze uiteindelijk genoegen moesten nemen met een derde plaats op de ranglijst. Nooit eerder was het vlaggenschip van ZVV Volendam zo hoog geëindigd.
Maurice Buys actief in de zaalvoetbal Eredivisie op 29 januari 2016 tegen FC Marlene (uitslag 4-5).