Dick Maurer (Kick) werd geboren op 31 mei 1932 in Amsterdam. Als 16-jarige maakte hij zijn debuut in het eerste elftal van Volendam. Hij viel op en mocht voor een kans gaan bij Ajax. Hij trainde onder Jack Reynolds, samen met Rinus Michels, maar keerde vanwege de lange dagen in Amsterdam op zijn 18e weer terug bij zijn oude club. Bij Volendam zou hij tot 1962 onder contract staan. Na de invoering van het betaalde voetbal in het seizoen 1955-1956, speelde hij voornamelijk als rechtsback 155 wedstrijden, waarvan 144 voor de competitie. Hij scoorde daarin in totaal 20 doelpunten.
Hij was de zoon van de Amsterdammer Kick Maurer en de Volendamse Trijntje Bond. Zijn vader Kick kwam uit de Amsterdamse Jordaan en was een sportieve en ondernemende man. Hij werkte op een makelaarskantoor aan het Rokin in Amsterdam. Zijn moeder was een dochter van Dirk Bond van wie alle nakomelingen de bijnaam “Sportkous” kregen. Uit dit geslacht kwamen meerdere goede voetballers voort, zoals Dick Bond (Sport) en Dick Sier (Kits). Zijn moeder werkte in Amsterdam bij een melkboer waar ze ook broodjes verkochten. Vader Kick kwam geregeld in die winkel en zo ontstond een relatie die uitmondde in een huwelijk op 26 februari 1930. Uit dit huwelijk kwamen in totaal 8 kinderen voort, waaronder zoon Dick. Vanwege een nierziekte van zijn moeder verhuisde het gezin uiteindelijk van Amsterdam naar Volendam aan het eind van de jaren 30.
Sportzaak
In die jaren begon zijn vader Kick, naast zijn baan in Amsterdam, een sportwinkel in zijn woning in de Industriestaat van Volendam. Hij liet daarvoor het middenraam van de woning verbouwen tot etalage van zijn sportartikelen. Ook rolde hij, na zijn werk, sigaren die hij bij bekende verkoopadressen in Volendam aan de man bracht. Begin jaren 60 vertrok het gezin naar de Julianaweg in Volendam waar ze een echte sportzaak en woning lieten bouwen. Nadat eerst Dick Maurer de sportzaak van zijn vader overnam, is deze vanaf 1982 in handen van oud-prof Kees Tol (Pier). Deze liet kortgeleden, op dezelfde plaats, een compleet nieuwe sportwinkel met bovenwoning bouwen.
Muzikant
Dick Maurer was naast een sportief persoon ook een heel goede muzikant. Hij kon niet alleen goed gitaar spelen maar hij kon ook heel mooi zingen. Hij zong in operettes en speelde in het cabaret. In de beginjaren van het betaalde voetbal werd er naar wedstrijden in verre uithoeken van het land veelal met de trein gereisd. Hij zorgde dan met zijn gitaar en stemgeluid voor het muzikale vermaak. Hij studeerde in die periode nog op het CIOS en had weinig geld. Als hij op zijn gitaar speelde, gingen zijn medespelers met de pet rond in de trein om hem te helpen. In 1959 promoveerde Volendam voor de eerste keer naar de Eredivisie na een 1-4 overwinning in het Limburgse Brunssum. Ter gelegenheid van de promotie zond de KRO een live programma uit vanuit de AMVO. Enkele mensen van de voetbal werden geïnterviewd en Dick Maurer speelde met de Volendamse band De Spoetnik Boys enkele nummers. Hij zong ondermeer het lied ‘We’ve got the whole world’ van Mahalia Jackson. Hij was daarmee de eerste Volendammer die live op de radio was te horen.
Trainersvak
In 1962 besloot hij met actief voetbal te stoppen. Hij trainde toen al jaren de jeugd van Volendam. Hij moest kiezen of jeugdtrainer blijven of de stap wagen in het betaalde voetbal, bij Hilversum in de Tweede Divisie. “De keuze was niet zo moeilijk. Ik kon gewoon meer verdienen. Ik was net getrouwd en had veel onkosten. Op dat moment kies je voor het geld: dus Hilversum, al ondervond later dat ik nauwelijks thuis was. Ik was leraar lichamelijke opvoeding op de MAVO in Volendam en daarnaast trainer”. Daarna kwam twee jaar ZFC (1964-1966) in de Tweede Divisie. Bij ZFC speelden in die periode een vijftal Volendammers: Joep Molenaar (Des), Henk Jonk (Spijker) en Harmen Veerman (de Poes) en de gebroeders Gerrit- en Dick Zwarthoed.
Daarna koos hij in 1967 voor een avontuur bij eersteklasser Hollandia uit Hoorn. Echter door trieste familie-omstandigheden moest hij zijn trainerscarrière voortijdig beëindigen. Zijn vrouw Ankie Deitmers, pas 43 jaar en moeder van zijn 3 kinderen, overleed na een ernstige ziekte. Vijf jaar had hij nodig om het verlies van zijn vrouw te verwerken. Toen kwam hij terug bij Elinkwijk in 1972. Binnen één jaar lukte het hem Nederlands kampioen bij de amateurs te worden. Daarna was hij trainer bij de zaterdag amateurs van Volendam (1973-1976), Blauw-Wit (1976-1979) en SVW’27 (1979-1980).
Trainer Volendam
In de zomer van 1981 kwam er een droom uit. Alhoewel hij er in zijn hart altijd rekening mee had gehouden, kwam het toch nog als een verrassing. Hij werd als trainer gevraagd door zijn oude club Volendam. Hij woonde tenslotte om de hoek, nog geen 500 meter van het stadion. Hij had het A-diploma en had in het verleden goede resultaten behaald met de clubs die hij trainde. Toch was hij nooit gevraagd. Hij moest het antwoord schuldig blijven. “Dit is mijn kans om mezelf te bewijzen en aan te tonen dat ik in het verleden ten onrechte nooit ben gevraagd.” Samen met zijn assistent Bruin Steur (Joep) moest hij de ploeg van nieuw elan voorzien. Het werd een fiasco. Al snel kregen beiden onenigheid over elkaar bevoegdheden. De resultaten vielen tegen en er was geen klik met de spelersgroep. Reeds in de loop van het seizoen kreeg hij te horen van het bestuur dat zijn contract zou worden opgezegd. Hij maakte het seizoen 1981-1982 nog wel af, maar eindigde met zijn ploeg op een troosteloze 12e plaats.
Andere sporten
Na zijn mislukte avontuur bij Volendam ging voor de tweede keer naar het Hoornse Hollandia, dan naar het Utrechtse Holland en vervolgens weer naar Hollandia, waar hij weer triomfen kende. In 1989 werd hij algemeen coördinator bij de amateurs van Volendam (rkav). Hij moest de eigen kweek naar de top brengen en moest de contacten tussen de amateurtak en betaalde tak bestendigen en uitbouwen. Hij was daarmee voor veel waarde voor het voetbal in Volendam. Overigens zette hij zich in, met zijn sportachtergrond en opleiding op het CIOS, voor diverse andere sporten in de gemeenschap. Zo geldt hij als (mede)oprichter van onder andere Badmintonclub Waterland, Basketbalvereniging Volendam en Volleybalclub Volendam. Hij overleed in 1999 plotseling aan hartaanval op 66-jarige leeftijd. Zijn tweede vrouw Ina Bruin, met wie hij in 1976 hertrouwde, bleef alleen achter.