Seizoen 1954 - 1955

Klasse	Tweede Klasse B
Plaats	2
Trainer	Leen van Woerkom

Terugblik

Dit was het laatste amateurseizoen, want het betaalde voetbal had zijn schaduw vooruit geworpen. De gebroeders Klaas, Evert en Thoom Smit (de Kip) hadden de club verlaten voor een profcontract in Alkmaar. Door hun vertrek was het elftal danig aangetast. Men een sterk verjongd elftal werd toch nog een 2e plaats, achter RCH uit Haarlem, behaald. Als gevolg van de invoering van het (semi-) beroepvoetbal en de daarmee samenhangende nieuwe competitie-indeling, in het volgende seizoen, was er geen sprake van een promovendus en een degradant. Ook in Volendam ontkwam men niet aan betaling. Uit sponsoring en andere bronnen werd een potje gevormd, waaruit spelers af en toe een premie werd toegestopt. Vaak gebeurde het dat spelers in de rust, door enthousiaste supporters, werden aangemoedigd met een extra premie.

Eindstand

Jaap Buijs (Oloot) In het seizoen 1953-1954 kwam er een hevige discussie op gang of de voetbalclub Volendam over zou moeten stappen naar het betaald voetbal. Nadat in november 1954 de KNVB overstag was gegaan over de opzet van een profcompetitie in Nederland, was het aan de verenigingen om ieder voor zich te beslissen of men hierin mee wilde gaan. Jaap Buijs (Oloot) - zie foto -, Dokter Joop Duin en Jan Runderkamp (Tuf) ijverde voor toetreding van Volendam tot het betaalde voetbal, terwijl het bestuur dit idee nadrukkelijk van de hand wezen. Vooral voorzitter meester Arnold Muhren was er sterk op tegen: “Ik maak van mijn jongens geen vee”, zei hij altijd. Jaap Buijs (Oloot), die op dat moment niet meer actief was als eerste elftalspeler, vertelde hierover: “We raakten de gebroeders Smit kwijt aan Alkmaar en dat deed ons voetbalhart veel pijn. Daarom staken wij de koppen bij elkaar. We gingen geld ophalen bij personen en bedrijven in Volendam om de spelers te behouden. Zo haalden genoeg op om de spelers 10 of 15 gulden per gewonnen wedstrijd te betalen. Op deze manier werd voorkomen dat de amateurs van Volendam naar een betaalde club zouden gaan. Het hielp wel. Een werkman verdiende toen 50 gulden in de week, dus een tientje was veel. Wanneer de ruststand gelijk was, deden we er vaak nog 5 gulden bovenop om ze extra te stimuleren.” Tijdens een historische vergadering in de kantine moest een stemming de doorslag geven. Het bestuur had zoveel mogelijk leden opgetrommeld om tegen betaal voetbal in Volendam te stemmen. De voorstanders hadden precies hetzelfde gedaan. Met een miniem verschil kozen de leden voor betaald voetbal. Toen moest er 25.000 gulden op tafel komen om de proflicentie te betalen. Het bestuur kon hier niet voor zorgen. Daarom werd onze hulp ingeschakeld om dit bedrag bijeen te brengen. Wonderwel slaagden zij daarin, waarbij vooral de invloed van Dokter Duin zeer belangrijk was. Als arts genoot hij aanzien in het dorp en aan zijn verzoeken tot een financiele bijdrage voor de voetbalclub werd daarom meestal voldaan.

Wedstrijden