Seizoen 1935 - 1936

Klasse	RK Eerste Klasse
Plaats	1
Trainer	Eddy Hamel

Terugblik

Na het behaalde landskampioenschap wilde Volendam het hoge niveau vasthouden. In de reguliere competitie was Volendam tot op de laatste speeldag, met Wilskracht (Amsterdam), verwikkeld in een stijd om de eerste plaats. Vanwege het gelijk aantal punten, in de eindrangschikking, moest er een beslissingswedstrijd worden gespeeld op 3 mei 1936 op het terrein van VVA (Nieuwendam). Volendam won met 2-0 en mocht weer gaan deelnemen aan de kampioenswedstrijden samen met Brabantia (Eindhoven), Treffers (Groesbeek), Spartaan (Rotterdam) en RKNAC (Kerkrade). Uiteindelijk was het Brabantia dat zich landskampioen mocht noemen omdat Volendam drie van de vier uitwedstrijden in een nederlaag zag eindigen. Befaamde voorhoede In die jaren bezat Volendam een befaamde voorhoede met linksbuiten Klaas Koning (Not) en midvoor Thijs Bond. Klaas Koning (Not) was in die tijd de bekendste Volendammer voetballer. De frêle, super technische linksbuiten zou maar liefst 25 jaar in het eerste van Volendam spelen en werd meerdere malen uitgenodigd voor het Katholieke Nederlands Elftal (Federatie Elftal). Hij hielp de club meer dan eens uit de brand. In een wedstrijd dat het maar niet wilde vlotten, zocht voorzitter Gerrit Konings de sterspeler meestal op met de woorden: ik wil in de tweede helft vier goals van je zien. Meer dan eens voldeed hij prompt aan het verzoek. Thames “Thijs” Bond stond bijna 17 jaar, met een korte onderbreking, in het eerste van Volendam. Hij maakte talloze doelpunten en verzorgde vele assists, met zijn befaamde rechtervoet, op Klaas Koning (Not) die daar dankbaar van profiteerde. “Het was niet zo gek dat wij in katholiek verband zo toonaangevend waren. Wat wil je, vertelde hij ooit, we waren in die jaren bijna ‘profs’ want werk was er niet in die crisisjaren. We trainden de ganse dag. Ons leven was een al voetbal en we hadden in oefenmeester Eddy Hamel een geweldenaar. Die man had een overwicht op ons, dat was enorm!”. Thijs speelde samen met zijn broer Jan “Kouwe” Bond in het eerste. Die was minder gepolijst dan zijn broer. Met een enorme inzet en ‘schuim op zijn mond’ altijd actief. Zelfs bij een enorme voorsprong was hij niet tevreden. ‘Doorgaan!, doorgaan! Was zijn devies. Thijs- en Jan Bond waren zonen van Dirk Bond (van de Bok). Door de sportieve activiteiten van zijn zoons kregen zijn kinderen en nakomelingen de bijnaam "Sport" of "Sportkous" en niet "van de Bok". Dirk Bond kreeg veel kleinkinderen die naar hem vernoemd waren en zich ontwikkelden, in de latere jaren, tot goede en bekende voetballers, zoals: Dick Maurer (Kick), Dick Bond (Sport) en Dick Sier (Kits).

Eindstand

Kampioenspoule