Frank Berghuis, bijgenaamd 'Pico', werd geboren op 2 mei 1967 in Vierhouten. Hij speelde, tussen 1989 en 1993, in totaal 4 seizoenen voor FC Volendam. In die periode speelde hij 117 competitiewedstrijden, waarin hij 35 doelpunten scoorde. Hij was een grillige linksbuiten met een fantastische dribbel en een uitstekend schot. In 1989 speelde hij, terwijl hij bij FC Volendam speelde, zijn enige wedstrijd in het Nederlands voetbalelftal in een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Brazilië (0–1). Zijn zoon Steven Berghuis debuteerde in 2011 in het betaald voetbal en trad op 27 mei 2016 in zijn vaders voetsporen als international van het Nederlands voetbalelftal. Hij speelt tegenwoordig bij Ajax.
Voetbalacademie PSV
Steven Berghuis begon met voetballen op achtjarige leeftijd bij AGOVV in Apeldoorn, niet ver van zijn geboorteplaats Vierhouten. "Ik ging daar weg toen we gingen verhuizen naar de andere kant van Apeldoorn. Ik was nog best klein en het was dus gevaarlijk als dat stuk alleen moest fietsen. Dus ging ik naar Apeldoornse Boys. Ik ben daar gebleven toen PSV mij daar in 1982, op vijftienjarige leeftijd, weghaalde. Ik heb daar goed over nagedacht want ik moest gaan wonen in een gastgezin in Eindhoven. Ineens moest ik bliksemsnel volwassen zien te worden. Ik kwam eerst in een gastgezin bij supporter Loek Bloemers, weet ik nog. Twee jaar later verhuisde ik naar Oerle, waar politieagent Ben Takkenberg mij en ook Henk Vos in huis had. De bus reed na vijf uur in de avond niet meer en dan was het vanaf De Heikant in Veldhoven nog een heel stuk lopen."
Debuut
Het debuut van Berghuis bij PSV kwam er in 1985, nota bene tijdens de topper tegen Ajax voor eigen publiek. ,,Zij waren al kampioen, maar we wonnen met 4-0 en dat telde in Eindhoven. Ik scoorde ook nog en dan leek de wereld ineens aan je voeten te liggen." Een definitieve doorbraak in Eindhoven bleef echter uit. "Ineens kwam de absolute top van de wereld bij PSV te spelen, de lat lag echt extreem hoog en er ontstond iets heel groots. Schopte je tijdens een trainingspartij de bal fantastisch in de kruising, kwam Søren Lerby je nog even stijf schelden om alles wat je in zijn ogen niet goed had gedaan. Bij de trainingen moest ik het altijd tegenover Eric Gerets laten zien. Allemachtig, wat een topverdediger was dat. Die PSV-ploeg van toen bestond echt uit ijzervreters van wereldklasse.''
VVV
Berghuis bleek te jong voor het eerste elftal van PSV. "Ik was er niet rijp voor, maar men vond het goed voor mij als ik op Eredivisie-niveau ging spelen. Jan Reker, de trainer ging toen naar VVV en nam wat jongens mee die ik kende. Dus ik ging ook mee, op huurbasis." Aan die verhuurperiode bij VVV hield hij zijn bijnaam 'Pico' over. "Jan Reker vond dat handig omdat we in Venlo twee Franken bij de selectie hadden. Dat waren Frank Verbeek en ik en op een dag voerde Reker in dat ik Pico zou heten." De eerste driekwart jaar ging het daar erg goed, tot hij geblesseerd raakte en aan zijn meniscus moest worden geopereerd. "Ik lag er toen twee maanden uit. Ik dacht wel weer snel op mijn oude niveau te zijn, maar dat viel tegen. Het jaar daarna ging het wel weer beter. Het zat alleen niet mee. Ik kreeg een auto-ongeluk. Toen ik daar van was hersteld, had VVV Guy Francois gekocht. Daarna ging het niet meer voor mij. Ik viel er buiten. Ik ging daarom weer terug naar PSV. De eerste helft van het nieuwe seizoen kwam ik niet in de plannen van trainer Guus Hiddink voor. Zwolle bood mij uitkomst in de tweede seizoenhelft. Daar heb ik meegemaakt wat het is om te degraderen. Ik speelde daar vrij kleurloos. De creativiteit was er daar vanaf. Ik hoefde daarom niet lang na te denken toen FC Volendam kwam."
Volendam
Bij FC Volendam beleefde hij zijn definitieve doorbraak. Voortaan stelde hij zijn techniek in dienst van de effectiviteit. Ook zat hij niet meer vastgeplakt aan de lijn. Vanaf de zijkant zwierf hij het hele veld over. Hij gedijde goed bij vrijheid en schopte er in twee seizoenen 23 in. En hij ontwikkelde een geweldige vrije trap. Elke ochtendtraining schoot hij 50 ballen op de goal. Als hij achter de bal ging staan wist het publiek dat er wat kon gebeuren.
De tekst gaat verder onder de foto's.
Galatasaray
In 1991 tekende hij een tweejarig contract bij de topclub Galatasaray. De overgang zou echter een drama blijken. De club kwam zijn verplichtingen richting FC Volendam, een transfersom van 450.000 gulden, niet na, waarna FC Volendam weigerde Berghuis vrij te geven. Na een vriendschappelijk toernooi in Rotterdam liet de Turkse club ook nog eens weten het contract met Berghuis niet te accepteren en gaven zij Berghuis de opdracht om in Nederland te blijven. Na een arbitragezaak werd Berghuis weer vrijgesteld van zijn contract. Nadat een proefperiode bij Sheffield Wednesday op niets uitliep en tekende hij een vernieuwd contract bij FC Volendam. Terugkijkend, vertelde hij: "Ik zou ongeveer een half miljoen gulden per jaar gaan verdienen, maar de betaling van de eerste 25.000 gulden leverde al enorme problemen op. Het is in de bloei van mijn leven als sporter een fiasco geworden, met rechtszaken en een hoop toestanden die nu ondenkbaar zouden zijn. Uiteindelijk heb ik nog wel een redelijk bedrag gekregen en ben ik naar FC Volendam teruggegaan.'' Het duurde even voordat hij zijn draai bij FC Volendam weer kon vinden. Het eerste jaar na terugkeer liep nog niet zo lekker, maar in het tweede jaar nam hij FC Volendam bij de hand. Het seizoen werd één van de meest succesvolste in de geschiedenis van FC Volendam. Beter dan de op 6e plaats in de eindrangschikking zou FC Volendam nooit meer komen.
Alsnog vertrokken
Twee jaar later vertrok hij alsnog naar het buitenland, toen hij een contract tekende bij de Belgische club Lommel. Na twee jaar keerde hij terug naar Nederland en speelde hij nog vijf seizoenen voor SC Cambuur. Hij wist zichzelf na FC Volendam echter niet meer te overtreffen. Na zijn voetballoopbaan keerde hij terug naar zijn geboortegrond en werd trainer van Apeldoornse Boys en later de AGOVV- en Vitesse-jeugd.