De ploeg van Peter de Waal liep het gehele seizoen achter de feiten aan. Na 3 gelijke spelen, werd pas in de 12e wedstrijd van de competitie de eerste overwinning geboekt. Het bivakkeerde voortdurend bij de onderste plaatsen. In de maand april gaf Volendam (rkav) pas een teken van leven. In 5 achtereenvolgende wedstrijden werden, via 2 overwinningen en 3 gelijke spelen, nog 9 punten aan het totaal toegevoegd. Maar door de 2 nederlagen (tegen Katwijk en Noordwijk) die daarop volgden, kwam het in een netelige situatie terecht. Het maximale was nog het halen van een beslissingswedstrijd voor lijfsbehoud, maar dan moest het zelf winnen en was ook nog afhankelijk van ARC dat punten moest verspelen tegen Quick Boys. Saillant detail was dat Volendam (rkav) op de laatste speeldag op bezoek moest bij SHO, de club waarmee het de laatste plaats deelde. Vijf keer eerder ontsnapte Volendam (rkav) via een beslissingswedstrijd, maar van een zesde beslissingswedstrijd in acht seizoenen kwam het niet. Het noodlot werd één keer teveel getart en rechtstreekse degradatie kon door het 2-2 gelijkspel niet meer worden afgewend.
|